Ongin siðvenja er í Føroyum at dyrka soppar til matna – men soppar í hópatali verða innfluttir. Hetta ætla vit at gera nakað við, og fyrsta stig er at gera nakrar royndir. Hava fingið fatur á nøkrum smáum viðabulum, og eru teir nú potaðir við innfluttum soppum.
So er at bíða eftir hvussu teir fara at trívast – teir skulu hava júst somu treytir sum teir vanligu blámusopparnir: vætu (men ikki vátt) og passaligan hita. Sambært vegleiðingini tekur tað eitt ár áðrenn vit kunnu heysta hundalond. Um so er, so fer kanska eitt koma ein nýggj vøra í okkara nethandil: eitt sett við “dyrka tínar egnu soppar”.
Í hesari royndini er talan um soppar sum bróta niður træ, og hundalondini eru ikki vanligir átusoppar (champignon) men heldur slíkir sum ostrusoppar.
2 Responses to Um eitt ár eta vit soppar – kanska